Blog van Astrid

Huisje, boompje, beestje. Of…

Mijn man en ik kijken graag naar woonprogramma’s. En dan bedoel ik niet VT Wonen (Weer Verliefd Op Je Huis), want dat vinden wij helemaal niets. Veel hetzelfde. Grijs, beige en het eindresultaat lijkt meestal meer op een showroom dan op een gezellig persoonlijk thuis. Wij kijken bijvoorbeeld graag naar het Engelse Escape To The Country en Location Location Location. Ook De Grote Verbouwing Australië/Nieuw Zeeland/Groot Brittannië (Grand Designs) is favoriet. Vaak gaat het over mensen die de grote stad willen verlaten en een ander leven zoeken op het platteland. Een andere ‘lifestyle’. Opvallend vaak willen ze dan ook een B&B beginnen, omdat ze denken dat dat makkelijk geld in het laatje zal brengen.

Wegdromen

Ik snap het wel hoor. Als je ouder wordt heb je vaak meer behoefte aan rust. Het ideaalbeeld dat de meeste huizenzoekers hebben is een vrijstaand huis met een lap grond. Wat kippetjes, een moestuin en dan genieten van de stilte en de natuur. Wij dromen mee. Wat zouden wij doen, huis nummer 1 of toch dat andere huis? In gedachten richt ik het huis al in. Maar we weten dat het natuurlijk in werkelijkheid vaak vies tegen kan vallen.

Realiteit

Want de zon schijnt niet altijd en als je een uur moet rijden voor je boodschapjes, dan gaat dat vast ook snel tegenstaan. Hoe veilig zou ik me voelen als het nacht is en je zit in ‘the middle of nowhere’? En als mantelzorger voor mijn man vraag ik me natuurlijk af, hoe ver is het naar de dokter? Hoe snel ben je in het ziekenhuis? Ook vraag ik me wel eens af of mensen überhaupt wel beseffen hoe veel werk er komt kijken bij een vrijstaand huis. En een enorme tuin. Ik ben in zo’n huis opgegroeid en weet hoe veel werk mijn ouders er aan hadden. Mijn vader was handig en gezond, maar het was echt niet altijd makkelijk.

Dankbaar

Wij wonen inmiddels 15 jaar in ons huidige appartement. Alles gelijkvloers. Een enorm balkon waarop ik me kan uitleven, maar geen grote tuinklussen. Mijn man was nog niet ziek toen we voor dit huis kozen, maar nu zijn we dankbaar dat hij geen trap op hoeft. Er is een VVE die de grote klussen klaart en wij kunnen dus wonen zonder al te veel woonzorgen. Komt nog bij dat wij op een groot winkelcentrum wonen met een supermarkt op enkele minuten afstand, ideaal.

Programma idee

We blijven dus lekker kijken en dromen over dat huisje op het platteland, maar realiseren ons tegelijkertijd ook dat wij onze woondroom al gewoon hebben gevonden. Dicht bij onze dokter en het ziekenhuis. Geen stress om afgewaaide dakpannen of bevroren waterleidingen. Geen kippen die wachten op voer of enge geluiden midden in de nacht. De boodschappen binnen een mum in huis. En willen we een keer genieten van de stilte op het platteland en de natuur? Dan stappen we in de auto en rijden er naar toe. Misschien moeten ze daar eens een programma over maken… Hoe Wonen Mantelzorgers. Ik geef me hierbij alvast graag op!

 

Ik ben Astrid
Ik ben Astrid Aveling-de Jong, 53 jaar. Al 33 jaar getrouwd met Martin, die sinds een paar jaar, door ziekte, niet meer kan werken. Ik doe mijn best om hem zo goed mogelijk te ondersteunen, met liefde én een flinke dosis humor. Ik ben geboren en getogen Rotterdammer. Moeder van een zoon en een dochter, oma van een kleinzoon en kleindochter. En sinds kort dus ook mantelzorger voor mijn moeder van 84. Alles is nog nieuw en ik doe dus ook maar wat.