Een krachtige alliantie van diverse partijen heeft het Generiek Kompas Samen werken aan kwaliteit van bestaan ontwikkeld, gericht op het optimaliseren van het leven van individuen in verschillende zorgfases.

Het nieuw Generiek Kompas genaamd Samen werken aan kwaliteit van bestaan, is gemaakt door samenwerkende partijen vanuit drie clusters met elk hun eigen perspectief.

• Mens, burger, cliënt, patiënt, mantelzorg
• Aanbieders en professionals
• Financiers

Kwaliteit van bestaan

In het Kompas is beschreven dat behoud van de eigen regie belangrijk is voor kwaliteit van bestaan, waardoor individuen in staat zijn hun leven te leiden volgens hun persoonlijke voorkeuren. Het benadrukt het voorkomen van een grotere zorgvraag door te kijken naar de mogelijkheden die mensen zelf en samen kunnen benutten. Hierbij wordt expliciet ruimte gecreëerd voor het nemen van eigen beslissingen en het uitoefenen van eigen regie over het leven. Daarbij worden de meest kwetsbaren niet vergeten.

Samenwerking voor verbeterde kwaliteit van bestaan

Het Kompas biedt niet alleen inzicht in wat men mag verwachten van ondersteuning, zorg en behandeling bij een zorgvraag, maar legt ook sterk de nadruk op samenwerking tussen mensen met een zorgvraag, professionals, mantelzorgers en andere betrokkenen. Deze samenwerking is gericht op het afstemmen van zorg op de individuele behoeften en voorkeuren, waardoor de zorg kan aansluiten op het leven dat mensen willen leiden. Hierdoor wordt de eigen regie en autonomie van mensen versterkt, wat bijdraagt aan een verbeterde kwaliteit van bestaan. Het Kompas sluit aan bij verschillende zorgfases, van thuiszorg tot verpleeghuiszorg.

Veranderbeweging voor kwaliteit van bestaan

Het Kompas stimuleert een open gesprek. We kijken daarbij vanuit een brede blik naar kwaliteit van bestaan, waarbij het leven van mensen centraal staat en zorg wordt geboden waar nodig. Het beoogt een verschuiving van organisatiefocus naar netwerken, van personeelsnorm naar passende deskundigheidsmix en van fysieke ondersteuning, zorg en behandeling naar bredere inzet van technologie. Belangrijke uitgangspunten zijn respect, open gesprek, samenwerking en ruimte voor professionaliteit.

Betrokken partijen

Een brede vertegenwoordiging van partijen, betrokken bij kwaliteit van bestaan en de (in)formele zorg, werkte mee aan de totstandkoming van het nieuwe Kompas: ActiZ, ANBO, BPSW, BVKZ, KBO-PCOB, Koepel Gepensioneerden, LOC Waardevolle zorg, MantelzorgNL, NCZ, Patientenfederatie Nederland, Nederlands Instituut van Psychologen, NOOM, Sociaal werk Nederland, SOMNL, SPOT, V&VN, Verenso, Zorgthuisnl en Zorgverzekeraars Nederland. Lea Bouwmeester is onafhankelijk voorzitter.

Indiening bij het Zorginstituut

Alle betrokken partijen omarmen unaniem deze vooruitstrevende beweging. De Patiëntenfederatie onderschrijft wel de richting maar onthoudt zich van steun omdat zij het Kompas onvoldoende concreet vindt.

Toetsing bij Zorginstituut en inwerkingtreding

Het Kompas wordt aangeboden aan het Zorginstituut namens de indienende partijen vanuit de drie clusters. Afhankelijk van die toetsing kan het Kompas per 1 januari 2024 in werking treden. Daarmee komen dan de kwaliteitskaders verpleeghuiszorg, wijkverpleging en het addendum over de Wlz-zorg thuis te vervallen.

Waarom hebben we als MantelzorgNL meegewerkt aan het Generiek Kompas Samenwerken aan kwaliteit van bestaan?

MantelzorgNL heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van het Kompas om via deze weg een positieve bijdrage te leveren aan de kwaliteit van de zorg voor de zorgvrager, mantelzorger en zijn sociale omgeving. Het welzijn van de zorgvrager, mantelzorger en sociale omgeving is hierin een belangrijk aspect.

Door mee te werken heeft MantelzorgNL invloed op hoe de zorg wordt vormgegeven. Op wat iemand graag zelf doet in de zorg, maar ook wanneer het fijn en nodig is dat zorgtaken door een professional worden uitgevoerd. Hoe mensen van betekenis voor elkaar zijn en in welke mate ze dat kunnen en willen blijven. Wie doet wat? En hoe wordt het besproken?

Met als doel dat een mantelzorger keuzevrijheid behoud in mantelzorgtaken, waarbij de professional oog heeft voor de mantelzorger en het voorkomen van overbelasting. Ten tweede ook het belang van het faciliteren van de mantelzorgers en dat zij worden gezien als volwaardig partner, zodat het zorgen voor een naaste mogelijk wordt gemaakt.