Mensen die thuis wonen met zorg vanuit de Wet langdurige zorg hebben recht op logeeropvang om mantelzorgers te ontlasten. De zorg wordt dan even overgenomen, wat adempauze voor de mantelzorger betekent. Dat klinkt goed, maar hoe werkt dit in de praktijk?

 De mantelzorger gaat dan rondbellen voor een geschikte logeerplek, want er is geen overzicht van beschikbare logeerplekken bij het zorgkantoor. In de praktijk blijkt echter dat er vaak helemaal geen logeeropvang beschikbaar is. Dit zorgt voor veel frustratie, wat blijkt uit verhalen die bij de Mantelzorglijn binnen komen.

Een voorbeeld:

De wanhoop nabij

Afgelopen week sprak de Mantelzorglijn met een mantelzorger die ver van te voren op zoek was naar logeeropvang voor haar moeder tijdens een vakantie in februari.

Na dagen rondbellen was ze de wanhoop nabij.

Bij een tiental zorginstellingen stond op de website aangegeven dat ze logeerzorg aanbieden maar kreeg de mantelzorger de boodschap ‘wij bieden geen logeerbedden meer aan’ of ‘we kunnen twee dagen voorafgaand aan uw vakantie pas zeggen of er plekje is voor uw moeder’.

Vakantie geannuleerd

Maar wie regelt zijn vakantie twee dagen van te voren? Het resultaat is dat de mantelzorger haar vakantie plannen moest annuleren en zich juist extra belast voelt.

Regelkolder ten top

Dit is regelkolder ten top: in de wet staat dat de mantelzorger er recht op heeft, op websites van zorginstellingen staat dat ze het aanbieden, maar in de praktijk komt de mantelzorger er na een enorm doolhof achter dat het er niet is.  Dit moet echt anders. Teken daarom de petitie Stop de regelkolder. Maak mantelzorgers belangrijker dan regels.