Roelie van Guldener is ervaringsdeskundige bij MantelzorgNL.

Als in 2007 bij haar man plotseling de gehele functie van zijn onderlijf uitvalt, verandert hun leven voor altijd. De uitval wordt veroorzaakt door een acute hernia en stenose (soortgelijk aan een dwarslaesie volgens de neurochirurg). Hij wordt met spoed geopereerd maar de beknelling van de zenuwen heeft te lang geduurd en daardoor is er restschade. Dit zorgt voor een chronische aandoening (polyneuropathie) met veel beperkingen en klachten. Al snel blijkt dat ‘normaal’ functioneren een dagtaak op zich zal worden. En werken behoort helemaal niet meer tot de mogelijkheden. Zo’n bericht komt wel even binnen. Ze deelt tegenwoordig haar ervaringen met anderen.

Positief ingesteld

Alles moe(s)t opnieuw (aan)geleerd. De neurochirurg had er weinig vertrouwen in dat lang zitten, lopen en fietsen ooit weer zou lukken. Maar dankzij keihard werken, (zwarte) humor, positief denken, iets van een wonder en doorzettingsvermogen, kan hij 2 jaar na het gebeuren weer wat lopen en fietsen. Hij gaat letterlijk (en figuurlijk) met kleine stapjes vooruit. Het is een rouwproces van afscheid nemen van ‘het oude’ leven, persoon en de relatie. Maar ook het wennen aan het nieuwe leven. Dit gaat gepaard met veel inleveren, verdriet en vragen. Met veel vragen waar je geen antwoord op zult krijgen.

Mantelzorg en werk

‘We werkten allebei. Kinderen gingen naar het voortgezet onderwijs. Eerst heb ik zorgverlof gehad maar na een tijdje gaat het gewone leven weer door. Ik werk fulltime en ben mantelzorger en kostwinner geworden. Echtgenote, moeder en andere rollen die ik al had, komen daar bij.

Natuurlijk is het ene niet belangrijker dan het andere, ik probeer in alles het goed(e) te doen. Maar soms ben ik van het 1 iets meer dan van het andere. Mantelzorgen doe ik met liefde maar het was geen bewuste keuze. Het is lastig combineren. Vooral als er om heen ook veel gebeurt.

Ervaring/kennis delen

Op het werk bleek dat er veel meer mensen zijn die (mantel)zorgen voor een naaste. Ik raakte in gesprek en ben aangesteld als mantelzorgcoördinator binnen mijn organisatie. Ook binnen mijn eigen coachingsbedrijf ondersteun ik mantelzorgers door bijvoorbeeld trainingen aan te bieden.

Ik vind het belangrijk dat veel (meer) mensen weten wat mantelzorg is, wat voor (ondersteunings)mogelijkheden er zijn en hoe ze er (eventueel) mee om kunnen gaan. Ik probeer wat van mijn kennis en ervaringen te delen. En vertel mijn verhaal. En toen ik in gesprek kwam met MantelzorgNL werd mij al snel duidelijk dat ik door voorlichting te gaan geven, dichterbij mijn missie zou komen. Namelijk mantelzorg zo op de kaart zetten dat niemand nog kan zeggen: ‘’Mantelzorg, wat is dat?” En zo het laten inbedden in de samenleving dat mantelzorg(en) combineren met werk (en/of andere zaken) steeds beter te doen zal zijn.