Ook tijdens de corona-crisis biedt ‘Onvergetelijk Leven’ structuur, begeleiding en zinvolle dagbesteding
Onvergetelijk Leven is een aanbieder van dagbesteding in de gemeenten Utrecht West, Utrecht Zuid-Oost, Vleuten de Meern, Gooi- en Vechtstreek en de Bilt. In een veilige, inspirerende en huiselijke omgeving biedt Onvergetelijk Leven senioren met geheugenproblematiek of sterke eenzaamheidsproblematiek vijf dagen in de week structuur, begeleiding en zinvolle dagbesteding. Maar hoe doen zij dit tijdens de corona-crisis?
Ook nu dagbesteding
Ook nu lukt het om dagbesteding te bieden van ongeveer 6 uur per dag, waarin zoveel mogelijk de gebruikelijke activiteiten als wandelen, geheugentraining, creatief bezig zijn en warm eten doorgang vindt. Maar wel alles op eigen terrein, dus zonder bezoeken aan de kringloopwinkel, tuincentra of parken. Ook is het niet haalbaar om de deelnemers alle dagen dagbesteding aan te bieden. Normaal gesproken kunnen cliënten 4 dagen per week terecht, Nu is twee dagen in de week haalbaar vanwege kleinere groepen. Mantelzorgers hebben hier begrip voor, maar vragen wel doorlopend wanneer er weer ruimte is voor meer dagen.
Noodzakelijke maatregelen
Om het naleven van de 1,5 meter mogelijk te maken, was het nodig de indeling te veranderen. Zo zijn alle tafels in een ruimere opstelling geplaatst en zijn er perplex tafelschermen gemaakt, welke op tafel staan zodat deelnemers tegenover elkaar kunnen zitten. Een ruimte aan de onderzijde maakt dat zelfs een spelletje rummikub kan. Een bijkomend voordeel is dat de cliënten door de schermen herinnerd blijven worden aan de situatie en de maatregelen.
Ook op het gebied van vervoer moesten de nodige maatregelen worden genomen. Onvergetelijk leven heeft geen externe taxivervoerder. Al het vervoer is in eigen beheer. Cliënten worden thuis opgehaald in kleine groepjes of zelfs 1 op 1. Degene die ze haalt, is ook de verzorgende op de groep. Hierdoor is er minder risico op besmetting. De vaak gepensioneerde vrijwillige chauffeurs zijn afgezegd, eveneens om risico’s te beperken. Hierdoor heb je wel te maken met meer ritten dan normaal, waardoor halen en wegbrengen niet altijd op de gebruikelijke tijd mogelijk is.
Wandelen gebeurt nu vaker, maar in kleinere groepen en met een rollator zodat de deelnemers niet gearmd met elkaar gaan lopen. Dit is iets wat ze normaal gesproken heel graag doen.
Hygiëne
Ook aan hygiëne wordt momenteel veel extra aandacht besteed. Op alle tafels staat alcohol en er zijn centrale reinigingsmomenten. Alle deurklinken, stoelen, tafels, maar ook de binnenkant van de bussen wordt met alcohol schoongemaakt. Alle medewerkers werken met beschermend materiaal, zoals (zelfgemaakte, maar ook fabrieks-) mondkapjes, handschoenen, gezichtsmaskers. Op de toiletten hangen ook nog notities om aan te sporen goed de handen te wassen na een sanitaire stop.
Werkbaarheid?
Over het algemeen blijkt de beschreven manier werkbaar, maar dagbesteding bij dementie heeft ook de dynamiek nodig van een behoorlijke groep. De behoefte om weer bij elkaar te komen is enorm. In de toekomst is het dus wenselijk om weer terug te gaan naar een normale groepsgrootte van ongeveer 12 mensen. Ook sluipt het er bij mensen met dementie in om dicht bij elkaar te komen. Denk bijvoorbeeld aan hulp bij het aantrekken van een jas of hulp bij het instappen in de auto. Het is daarom belangrijk continu te benoemen dat 1,5 meter afstand en goede hygiëne noodzakelijk is, omdat men anders de corona vergeet.
“Wij zien dat onze deelnemers sinds de corona-uitbraak achteruit zijn gegaan. Ze zien minder familie en buren durven niet meer te komen. Ook is de huishoudelijke hulp vaak minder of zelfs helemaal gestopt en zijn buurthuizen dicht. In de winkels heerst angst, juist voor ouderen, en onze deelnemers snappen dat vaak niet! Dit is heel triest en moet steeds worden uitgelegd.” Aldus Niek Visscher, directeur Onvergetelijk Leven
Mogelijk een tijdelijke locatie om meer mensen te kunnen laten starten
Op speciaal verzoek van casemanagers dementie of na tussenkomst van arts(ondersteuner) kunnen nog steeds mensen worden aangenomen. Simpelweg omdat het thuis anders vastloopt. Zo is er vorige week nog gestart met een jong dementerende man waarvan de echtgenote nog werkt en nu thuis moet werken. Deze deelnemer ging dagelijks naar een verkeerstuin als hulp maar deze is nu gesloten. De werkende echtgenoot kon het niet meer aan. Om dit moment wordt er zelfs overwogen om een ( tijdelijke ) locatie te openen om meer mensen te laten starten.
Niek Visscher:
“Na een wenperiode ervaren onze collega’s de huidige situatie als positief. Door het thuis bezoeken en zelf ophalen van deelnemers zijn we dichter bij onze deelnemers gekomen. Wel missen de collega’s onze fijne stagiaires en de vrijwilligers. Normaal hebben wij een vrijwilligersbestand van ruim 45 man, zij helpen met wandelen, duo-fietsen, klussen erop uit gaan. Deze inzet is nu niet mogelijk en wordt enorm gemist.”