Het ministerie van VWS is begin 2019 gestart met de pilot Logeerzorg in tien gemeenten. Doel is om mantelzorgers op adem te laten komen door hun thuiswonende partner tijdelijk in een verpleeghuis te laten logeren. Bij 9 op 10 mantelzorgers van wie de naaste gebruik heeft gemaakt van logeerzorg, wordt dat doel inderdaad bereikt.

Toch is de drempel om gebruik te maken van respijt hoog. Ze vinden het moeilijk om de zorg van hun naaste aan iemand anders over te dragen. Ze denken dat hun naaste niet naar een logeerhuis wil. Of vermoeden dat hun naaste zo verward zal raken van ergens anders slapen, dat ze het niet aandurven.

Door hierover te praten, kunnen mantelzorgondersteuners behoeften beter signaleren, logeerzorg bespreekbaar maken en helpen bij het vinden van een goede plek.

Het is erg belangrijk dat er een goede inschatting wordt gemaakt van welke zorg de cliënt die komt logeren nodig heeft. Sommige logeerhuizen worden volledige gerund door vrijwilligers en voor bepaalde cliënten is dat prima. In andere logeerhuizen zijn meer medische professionals aanwezig. En vaak ook cliënten waarbij de ziekte(s) al verder gevorderd zijn. Een ‘te zware’ zorgomgeving kan onprettig zijn.