Hier in Apeldoorn stond eigenlijk ook de wereld op zijn kop. Stichting de Kap vrijwilligers en mantelzorgers, en organisatie van ‘heel dichtbij mensen’. Met ruim 600 vrijwilligers die wekelijks op bezoek gaan bij mensen in kwetsbare situaties, die mantelzorgers ondersteunen individueel en in groepsverband.

Een organisatie van ‘dat steuntje in de rug’, of ‘die arm om een schouder’, van ‘fysiek nabij’, dat ‘oogje in het zeil’ en dat ‘omkijken naar elkaar’. Hoe gaan we dit met elkaar vorm geven als dat fysieke contact van de een op de andere dag volledig wegvalt? Ik kan er een boek over schrijven.

Mooie initiatieven

Zoveel mooie initiatieven, zoveel creativiteit & inventiviteit. Zo trots op de veerkracht van vrijwilligers, mantelzorgers en medewerkers. Zoveel plannen gemaakt en weer omgegooid, zoveel krachten gebundeld.

Maar ook verdriet om verlies, somberheid en zorgen om elkaar. Een achtbaan van mooi, kracht & sterk tot boos, kwestbaar & fragiel.

Diep geraakt

Waar moet ik beginnen. De vele kaartjes, de belletjes, het face-timen, de vele boodschappen bij de voordeur, de bezoekjes in de tuin, het wandelen buiten, de Livestreams, de vele Zoom- & Teamsessies en het prachtige lied van de theatergroep ‘de Meisjes met de Wijsjes’ (vanaf minuut 3.56 ) voor onze vrijwilligers. Het is heeft mij diep geraakt.

Het – VindenVerbindenVersterkenVerlichten- zo van toepassing, zo helemaal van dit jaar.

En persoonlijk, ben ik blij dat mijn lieve dementerende moedertje dit niet meer mee hoeft te maken. Veel tijd voor bezinning, veel lezen, veel wandelen met de hond, veel relativeren, veel rust maar zeker ook  onbegrip voor de ’ieder voor zich mentaliteit’, de 17 miljoen virologen en wetenschappers, de twitterberichten en het zo op de man spelen tijdens de 2^e Kamerdebatten.

Lieve mensen. Er gloort licht aan het eind van de tunnel. Helaas juist dit laatste stukje en dit nog ‘even volhouden’ laat veel lelijke dingen zien.

Ik kijk uit naar de lente, de zomer, de zon, de knuffels, de feestjes, de vrienden en het reizen, zoveel zin in!

Erna van Bussel, directeur Stichting De Kap

Dit verhaal is onderdeel van de serie Hoe was mijn coronajaar?, waarin ledenraadsleden van MantelzorgNL vertellen hoe zij het coronajaar hebben vervaren.